لوامع صاحبقرانی جلد 1

دروغ گفته باشد شما نيز دروغ گو خواهيد بود و اگر بگوئيد كه از آن شخص ديگر روايت كرده‏ام يا شما از جمعى روايت كنيد كه معلوم باشد كه شما آنها را نديده‏ايد دروغ نگفته‏ايد و ليكن چون احتمال دروغ دارد اولى آنست كه از اول كه شنيده‏ايد روايت كنيد اما اگر مشتبه باشد تدليس است و مذموم، مثل آن كه شخصى زمان شيخ بهاء الدين محمد رحمة اللَّه عليه را دريافته باشد، و حديثى از شاگردان شيخ شنيده باشد، و گويد كه شيخ چنين گفته است اين تدليس است، اما اگر بگويد كه از شيخ شنيده‏ام و نشنيده باشد اين دروغ صريح است نعوذ باللَّه منه و اين نوع نقل مسمّى است به كذب، چنانكه منقول است از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) كه زنهار دور باشيد از كذب مفترع گفتند يا ابن رسول اللَّه كذب مفترع كدام است حضرت فرمود كه آنست كه شخصى خبرى نقل كند به تو از شخصى تو آن شخص را از ميان بيندازى و به گويى كه فلانى چنين گفته است، و در لغت افتراع بكارت بردنست گوييا كه بكارت دروغ را اول تو بردى.

اما سند احاديث اين كتاب و غير اين از كتب احاديث و كتب رجال، و كتب فقه و تفسير و قرائت و غير آن از كتابهائى كه از جماعت مزبور است يا ايشان اجازه آنها را دارند كه بنده حقير محمد تقى بن مجلسى دارم از حد و حصر متجاوز است و ليكن نقل مى‏كنم در اينجا آن چه سندش عالى‏تر است و قوى‏تر.

از آن جمله خبر داد مرا بجميع كتب احاديث و غيره شيخ العلماء و الفضلاء شيخ الاسلام و المسلمين شيخ بهاء الدين محمد بن شيخ الاسلام و المسلمين شيخ حسين بن عبد الصمد الحارثى الهمداني، از پدرش از شيخ علمائنا المتأخرين شيخ زين الدين، از شيخ او علامه فهامه مروج المذهب شيخ‏