لوامع صاحبقرانی جلد 1

قال اللَّه تعالى أَ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (1)؟ يعنى آيا مى‏گوييد بر حق سبحانه و تعالى آن چه را بان عالم نيستند كه إِنَّ الَّذينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الكَذِبَ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ يَوْمَ القِيامَةِ (2) يعنى اين جماعتى كه دروغ بر حق سبحانه و تعالى مى‏بندند رويهاى ايشان سياه خواهد بود روز قيامت، و مكرر فرموده است كه وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‏ عَلَى اللَّهِ كَذِباً (3) يعنى كيست ظالمتر از آن كسى كه دروغ بر حق سبحانه و تعالى مى‏بندد، و مذمت گمان فرموده است در آيات بسيار.

و در حديث صحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) وارد است كه فرمودند كه حلال محمد حلال است تا روز قيامت و حرام محمد حرام است تا روز قيامت خلاف آن نمى‏شود و شرعى ديگر نخواهد بود، پس حضرت فرمودند كه هر بدعتى كه كردند سنتى را ترك كردند، و آن بدعتهايى است كه مخالفان در دين آن حضرت وضع كردند به سبب آن كه اول مرتبه دست از حضرت امير المؤمنين كه خليفه ربّ العالمين بود كشيدند چنانكه اكثر ايشان روايت كرده‏اند كه چون حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) كه از دنيا رفت و اهل البيت به چنين تعزيه مبتلا شدند. منافقانى كه در كعبه هم سوگند شده بودند حديثى وضع كردند كه ما هر يك كه اين حديث را نقل كنيم شما از براى او گواهى بدهيد كه راست مى‏گويد و نيز از رسول خدا شنيديم و آن اين بود كه حضرت رسالت فرموده است كه ما اهل بيتيم كه حق سبحانه و تعالى آخرت را اختيار نموده است از براى ما، نه دنيا را و جمع نمى‏شود نبوت و امامت در يك خانه، و همگى حضرت را گذاشته به سقيفه بنى ساعده رفتند، و در فكر بودند كه‏

(1).آيه 27- سورة الاعراف

(2). آية 60- الزمر.(3)

. آيه 15- كهف.