(رواياتى در ذيل بعضى آيات گذشته) - ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 16

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 189

بحث روايتى

(رواياتى در ذيل بعضى آيات گذشته)

در كافى به سند خود از ابى عمرو زبيرى، از امام صادق (ع) روايت كرده كه در حديثى كه در آن معانى كفر را بيان كرده مى‏فرمايد: وجه پنجم از كفر، كفر براءت است، و آن كفرى است كه در آيه" وَ قالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثاناً مَوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا ثُمَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُمْ بِبَعْضٍ وَ يَلْعَنُ بَعْضُكُمْ بَعْضاً" بدان اشاره شده است كه معنايش" يتبرأ بعضكم من بعض- بيزارى مى‏جوييد يكى از ديگرى" مى‏باشد.- تا آخر حديث- «1».

مؤلف: اين معنا در كتاب توحيد از على (ع) در حديثى طولانى كه به سؤالات اشخاصى در باره تعارض آيات قرآنى پاسخ داده آمده، و فرموده: اين كفر كه در اين آيه هست به معناى بيزارى جستن است، مى‏خواهد بفرمايد: بعضى از بعضى ديگر بيزارى مى‏جوييد، و نظير اين آيه در سوره ابراهيم است كه در حكايت كلام ابليس مى‏فرمايد:" إِنِّي كَفَرْتُ بِما أَشْرَكْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ- من به آنچه قبلا مرا در آن شركت مى‏داديد كافرم"، يعنى بيزارم، و نيز در حكايت گفتار ابراهيم مى‏فرمايد:" كَفَرْنا بِكُمْ" يعنى تبرى مى‏جوييم از شما «2».

و در الدر المنثور است كه ابن مردويه، از جابر روايت كرده كه گفت: رسول خدا (ص) از خذف- يعنى ريگ و يا هسته خرما را بين دو سبابه نهادن، و آن را به سوى چيزى پرتاب كردن- نهى فرمود، و به آيه" وَ تَأْتُونَ فِي نادِيكُمُ الْمُنْكَرَ" استشهاد فرمود «3».

مؤلف: اين معنا از عده‏اى از صاحبان كتب حديث از ام هانى دختر ابى طالب (ع) نيز روايت شده، و عبارت آن چنين است كه گفت: از رسول خدا (ص) معناى جمله" وَ تَأْتُونَ فِي نادِيكُمُ الْمُنْكَرَ" را پرسيدم، فرمود رسمشان اين بود كه بر سر راه مى‏نشستند، و ريگ به سوى عابرين مى‏انداختند، و عابران را مسخره مى‏كردند.

و در كافى به سند خود از ابى زيد حماد، از امام صادق (ع) روايت كرده كه در ضمن حديث نزول ملائكه بر ابراهيم، و بشارت دادن وى فرمود: ابراهيم به ملائكه گفت: براى چه آمده‏ايد؟ گفتند: براى هلاك ساختن قوم لوط، پرسيد: حتى اگر صد نفر

(1) اصول كافى، ج 2، ص 389.

(2) توحيد صدوق، ص 260.

(3) الدر المنثور، ج 5، ص 144.

/ 593