چند روايت حاكى از اينكه پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمود هر كه را من مولايم على (عليه السلام) مولا است در ذيل جمله:" النَّبِيُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ"
و در همان كتاب است كه ابن ابى شيبه و احمد و نسايى، از بريده روايت كردهاند كه گفت: من با على (ع) در جنگ يمن شركت داشتم، و از او جفايى ديدم، پس همين كه به مدينه برگشته، شرفياب محضر رسول خدا (ص) شدم، نزد آن جناب از على بدگويى كردم و عيب گرفتم، ديدم كه رنگ آن جناب دگرگون شد، و فرمود: اى بريده مگر من اولى به مؤمنين از خود آنان نيستم؟ عرض كردم: بله يا رسول اللَّه فرمود: پس هر كه من مولاى اويم، على مولاى اوست «4».و در احتجاج از عبد اللَّه بن جعفر بن ابى طالب روايت كرده كه در ضمن حديثى طولانى گفت: از رسول خدا شنيدم كه مىفرمود: من به مؤمنين اولى هستم از خود آنان، هر كس من اولايم به او از خود او، تو اولى هستى به او از خودش، و اين سخن را خطاب به على كه در خانه در مقابل حضرت بود فرمود «5».مؤلف: اين روايت را كافى هم به سند خود از جعفر از آن جناب نقل كرده، و احاديث در اين معنا از طريق شيعه و سنى از حد شمار بيرون است «6».و در كافى به سند خود از حنان روايت كرده كه گفت: به امام صادق (ع)(1) تفسير قمى، ج 2، ص 173 و 172.(2) الدر المنثور، ج 5، ص 181.(3 و 4) الدر المنثور، ج 5، ص 182.(5) نور الثقلين، ج 4 ص 241 ش 26، به نقل از احتجاج.(6) اصول كافى، ج 1، ص 406، ح 6.