لطفا منتظر باشید ...
تنها ملاك سعادت و كرامت" تقوى" است و هيچ حسب و نسب ديگرى از آن جمله همسرى پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم)- ملاك نيست
پس چنين نيست كه صرف همسرى رسول خدا (ص) اجر عظيم داشته باشد، و خدا براى هر كس كه همسر آن جناب شود كرامتى و حرمتى قائل باشد، بلكه كرامت و احترام براى همسرى توأم با احسان و تقوى است، و به همين جهت است كه مىبينيم وقتى براى بار دوم علو مقام ايشان را ذكر مىكند، آن را مقيد به تقوى نموده و مىفرمايد:" لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ".و اين تقييد نظير تقييدى است كه نسبت به كرامت اصحاب رسول خدا (ص) كرده، و فرموده:" مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً ... وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً" «1»، پس معلوم مىشود همه كسانى كه صحابى رسول خدا (ص) بودند مشمول اين وعده نيستند، بلكه تنها شامل آن عده است كه ايمان و عمل صالح داشتهاند، (پس اگر از يك نفر صحابى انحراف و گناه و ظلمى سرزده باشد، ما نمىتوانيم صحبت با رسول خدا (ص) را كفاره آن حساب كنيم).و كوتاه سخن اينكه اطلاق جمله:" إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ" «2» با اين حرفها تقييد نمىشود، و هم چنان به قوت خود باقى است، و به حكم اطلاق آن حسب و نسب و يا هيچ سببى ديگر ملاك كرامت نزد خدا نخواهد بود.پس اينكه فرمود" يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ" دستور به آن جناب است كه اين دو آيه را(1) محمد (ص) فرستاده خدا، و آنان كه با وى ايمان آوردند، در جهاد عليه كفار بسيار سختند، و در بين خود دل رحمند، و مىبينى ايشان را كه همواره يا در ركوعند يا سجود ...خداوند همين اصحاب را كه ايمان آوردهاند و عمل صالح كردهاند مغفرت و اجر عظيمى وعده داده است.سوره فتح، آيه 29.(2) تنها گرامىترين شما با تقواترين شما است. سوره حجرات، آيه 13.
