دو روايت در ذيل آيه مربوط به حجاب زنان و در ذيل آيه متضمن تهديد منافقان و بيمار دلان و شايعه پراكنان‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 16

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 517

آل محمد كما باركت على ابراهيم انك حميد مجيد" «1».

مؤلف: سيوطى در الدر المنثور غير از اين حديث هجده حديث ديگر آورده، كه همه دلالت دارند بر اينكه بايد" آل" را نيز در صلات اضافه نمود، يعنى بايد گفت: اللهم صل على محمد و آل محمد" و اين روايات را صاحبان سنن، و جوامع حديث، از عده‏اى از صحابه رسول خدا (ص) از آن جمله ابن عباس، طلحه، ابو سعيد خدرى، ابو هريرة، ابو مسعود، كعب بن عجره، و على (ع) نقل كرده‏اند، و اما روايات شيعه از حد شمار بيرون است «2».

و در آن كتاب است كه احمد و ترمذى از حسين بن على (ع) روايت كرده‏اند كه فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: بخيل كسى است كه نام من نزد او برده شود، و صلوات نفرستد «3».

دو روايت در ذيل آيه مربوط به حجاب زنان و در ذيل آيه متضمن تهديد منافقان و بيمار دلان و شايعه پراكنان‏

و در تفسير قمى در ذيل آيه" يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ" از معصوم نقل كرده كه فرموده: سبب نزول اين آيه چنين بود، كه زنان از خانه بيرون مى‏شدند تا به مسجد آيند، و دنبال رسول خدا (ص) نماز بخوانند، و چون شب مى‏شد، و زنان براى نماز مغرب و عشاء بيرون مى‏آمدند، جوانان سر راه آنان مى‏نشستند، و متعرض ايشان مى‏شدند، خداى تعالى اين آيه را نازل فرمود «4».

و در الدر المنثور است كه عبد الرزاق، عبد بن حميد، ابو داود، ابن منذر، ابن ابى حاتم، و ابن مردويه، از ام سلمه روايت كرده‏اند كه گفت: وقتى آيه" يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ" نازل شد، زنان انصار طورى از خانه‏ها بيرون شدند كه گويى كلاغ سياهند، چون كيسه‏اى سياه به خود پوشانده بودند كه سراپايشان گرفته بود «5».

و در تفسير قمى در ذيل آيه" لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ" از معصوم نقل كرده كه فرموده:

اين آيه در باره مردمى از منافقين نازل شد كه در مدينه زندگى مى‏كردند، و همواره به رسول خدا (ص) زخم زبان مى‏زدند، و چون آن جناب مى‏خواست به جنگى برود، در بين مسلمانان انتشار مى‏دادند كه باز هم مرگ و اسيرى، و مسلمانان اندوهناك مى‏شدند، و نزد رسول خدا (ص) شكايت مى‏كردند، خداى تعالى در اين آيه تا جمله‏

(1) الدر المنثور، ج 5، ص 216.

(2 و 3) الدر المنثور، ج 5، ص 218.

(4) تفسير قمى، ج 2، ص 196.

(5) الدر المنثور، ج 5، ص 221.

/ 593