ضد و نقيض‏ها در اعتقادات مشركين در باره خالق و مدبر عالم‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

‌صفحه‌ى 222

تنگ مى‏كند كه خدا به هر چيزى داناست (62).

و اگر از ايشان بپرسى چه كسى از آسمان آبى چنان مى‏فرستد و زمين را بعد از مردنش زنده مى‏كند حتما خواهند گفت اللَّه، تو بگو الحمد للَّه، اما بيشترشان تعقل نمى‏كنند (63).

و اين زندگى دنيا چيزى جز لهو و بازى نيست و به درستى كه زندگى حقيقى، آخرت است اگر بناى فهميدن داشته باشند (64).

پس چون به كشتى سوار شوند خدا را همى خوانند و دين را خالص براى او دانند اما همين كه ايشان را نجات داده و به خشكى مى‏رساند باز هم شرك مى‏ورزند (65).

تا نعمت‏هاى ما را كه به ايشان داده‏ايم كفران كنند، باشد و هر چه مى‏خواهند بهره‏گيرى بكنند كه به زودى مى‏دانند كه چه كردند (66).

آيا نديدند كه ما حرمى ايمن قرار داديم كه همواره در آن جا از نعمت امنيت برخوردار بودند با اينكه اقوام ديگر كه پيرامون ايشانند همه روزه مورد دستبرد دشمنند؟ آيا به باطل مى‏گروند و به نعمت خدا كفران مى‏ورزند (67).

كيست ستمكارتر از كسى كه بر خدا به دروغ افتراء بندد و يا حق را بعد از آمدنش تكذيب كند آيا در جهنم جايى براى كفار نيست (68).

و كسانى كه در اقامه دين ما مجاهده مى‏كنند ما به سوى راه‏هاى خود هدايتشان مى‏كنيم و خدا همواره با نيكوكاران است (69).

بيان آيات‏

در اين آيات خطاب از مؤمنين به رسول خدا (ص) برگشته، ولى در معنا، خطابى است عام، كه همه انسانها را شامل مى‏شود، هر چند از نظر لفظ مخصوص به رسول خدا (ص) است، براى اينكه حجت‏هايى كه در آن ذكر شده شامل همه انسانها است.

ضد و نقيض‏ها در اعتقادات مشركين در باره خالق و مدبر عالم‏

در اين آيات ضد و نقيض گويى‏هاى مشركين را كه در عقايد دارند، و در فصل سابق صحيح آن عقايد به مؤمنين عرضه شد، و به آن ايمان آورده‏اند، ذكر مى‏كند، و آن تناقضات اين است كه: مشركين اعتراف دارند كه آفريدگار آسمانها و زمين و مدبر آفتاب و ماه- كه مدار ارزاق بر وجود آن دو است- خداى سبحان است، و نيز اعتراف دارند كه تنها كسى كه آب را از آسمان مى‏فرستد، و زمين را بعد از مردنش دوباره زنده مى‏كند، خداى عز و جل است، و در