رواياتى در ذيل آيه:" إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ"
در مجمع البيان در ذيل آيه" وَ ما يَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُونَ" مىگويد: واحدى به سند خود از جابر روايت كرده كه گفت: رسول خدا (ص) اين آيه را تلاوت كرد، و سپس فرمود: منظور از" عالمون"، آن كسانى هستند كه وظايف را از خدا الهام مىگيرند و به طاعات او عمل و از سخط او اجتناب مىكنند «2».و در همان كتاب در ذيل آيه" إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ"، مىگويد:انس بن مالك از رسول خدا (ص) روايت كرده كه فرمود: كسى كه نمازش او را از فحشاء و منكر باز ندارد، جز دورتر شدن از خدا اثرى برايش ندارد «3».مؤلف: اين روايت را الدر المنثور هم از عمران بن حصين، و ابن مسعود، و ابن عباس، و ابن عمر، از رسول خدا (ص) روايت كرده «4»، و نيز قمى در تفسير خود آن را از آن حضرت (نام آن حضرت را نبرده) بدون ذكر سند، روايت كرده «5».و نيز در مجمع البيان از رسول خدا (ص) روايت كرده كه(1) جلو ما را از فرستادن آيات نگرفت مگر اينكه در گذشتگان ايشان آياتى فرستاديم و ايشان ايمان نياوردند و عذاب بر آنان نازل شد اگر براى اينها نيز آيت بفرستيم نيز ايمان نخواهند آورد در نتيجه هلاك مىشوند. سوره اسراء، آيه 59.(2) مجمع البيان، ج 8، ص 284.(3) مجمع البيان، ج 8، ص 285.(4) الدر المنثور، ج 5، ص 145.(5) تفسير قمى، ج 2، ص 150.