گناهان ثبت شده پاك مى‏شود - معارفى از قرآن نسخه متنی

گناهان ثبت شده پاك مى‏شود

داستان كوتاهى بگويم: در كتاب لوامع البينات نوشته است كه جوانى تائب رو به خدا آمد تا جائى كه يك دفتر جيبى در بغلش گذاشته بود اگر روزها توسط زبان يا چشم يا دست و پايش، گناهى از او سر مى‏زد آن را ثبت مى‏كرد سحرها در خانه خدا، آن گناه را به ياد مى‏آورد از صميم قلب مى‏گفت: الهى! العفو، عادت اين جوان صالح چندى اين بود، يك وقت گناهى از او سر زد دفتر را از بغلش درآورد كه بنويسد ديد تمام صحفه هائى كه گناهانش را در آن نوشته بود پاك است سرجايش نوشته آيه قرآن اولئك يبدل الله سيئاتهم حسنات هر كس توبه كند نه فقط خدا پاكش مى‏كند بلكه علاوه سر جايش ثواب ثبت مى‏شود بشارت از اين بالاتر نمى‏دانم! رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود بعد از نمازهاى يوميه‏(336) دستها را به دعا بلند كنيد، بگوئيد: بك يا الله.

30

بسم الله الرحمن الرحيم

ان فى خلق السموات و الارض و اختلاف الليل و النهار لايات لاولى الالباب الذين يذكرون الله قياماً و قعوداً و على جنوبهم و يتفكرون فى خلق السموات و الارض‏(337)

لذت ادراك ذكر خدا در حال روزه

روز گذشته عرض شد ماه رمضان مختص به عبادت است. عبادات بدن و عبادات قلبى. عبادات بدنى ذكر شد (آنچه با زبان، چشم، دست و پا و با اعضاء و جوارح انجام داده شود). عبادات قلبى هم يكى از رشته هايش تفكر است، اين رشته عبادت قلبى، مخصوصاً در ماه مبارك ارزش دارد.

آدمى، حقيقت عبادت است. از انديشه، ادراك و فهم، تا وقتى ادراك درست كار مى‏كند كه جهات معده‏اى و شهوانى بر او غالب نشده باشد خصوصاً دستگاه هاضمه اگر گرفتار خوراك زياد باشد، وضع ادراك آدمى خراب مى‏گردد. گاهى ادراك از كار مى‏افتد و خفه‏اش مى‏كند: خلاصه خوراك زياد با ادراك صحيح جور در نمى‏آيد، خوراك جهت حيوانى و ادراك جهت انسانى است با يكديگر تضاد دارد. روزى كه آدمى روزه است قوه ادراكيه‏اش آماده است كه مطالب عقليه را ادراك كند. هر چه معده خالى‏تر باشد قوه ادراك بيشتر است تا برسد به ادراك لذت ذكر خدا كه با شكم پر، محال است فعلاً در حد گاو هست كجا از ذكر خدا لذت مى‏برد و در صف ملك در حال روزه مى‏رود؟! هر چه روز بلندتر باشد، هرچه هوا گرمتر باشد و هر چه سحر كمتر خورده باشد روحش از ذكر خدا بيشتر لذت مى‏برد يا من ذكره حلو همان لذت ذكرش، خالى بودن معده را جبران مى‏كند.

موسى چهل روز نخورد و نياشاميد

جناب موسى بن عمران‏(338) چهل شبانه روز در كوه طور هيچ نخورد و نياشاميد. چهل شبانه روز يك لقمه نان از گلويش پائين نرفت يك جرعه آب هم ننوشيد. تعجبى ندارد قوت روح جسد را نگه مى‏دارد. روح اگر قوى شد جسد را تازه و حتى جسد زير خاك را هم نگه مى‏دارد.