ملكوت اعمال مومنين، بالا مى‏رود - معارفى از قرآن نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

معارفى از قرآن - نسخه متنی

مولف: سید عبدالحسین دستغیب

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ملكوت اعمال مومنين، بالا مى‏رود

ديگر از امورى كه به آسمان بالا مى‏رود و در آسمان جا مى‏گيرد اعمال اهل ايمان است‏(117) در ملكوت آسمان جاى اعمال اهل ايمان است (البته آنچه كه واجد شرائط باشد) كه در حديث معاذ ذكر شده است عملى را بالا مى‏برند ملائكه آسمان اول ردش مى‏كنند مى‏گويند: ما مامور غيبيم چون صاحب اين عمل غيبت كرده عملش بالا نمى‏رود. عمل ديگرى كه غيبت نكرده آسمان دوم معطلش مى‏كنند مى‏گويند صاحبش داراى كبر است ردش مى‏كنند. عمل ديگرى بالا مى‏رود به آسمان سوم كه مى‏رسد مى‏گويند حسود است ردش مى‏كنند. عمل ديگرى را ملك مى‏گويد من صاحب رحمم، صاحب اين عمل قسى القلب است. كسى كه قلبش قساوت دارد عملش قبول نمى‏شود(118) كسى كه رحم ندارد چه توقع رحمى از خدا دارد كه خدا رحمش بكند عملش را قبول بفرمايد. بلكه گاه مى‏شود بعضى از قساوتها علاوه اينكه نمى‏گذارد عملت بالا برود قهر خدا را به تو مى‏چشاند. عملى از اين حجابها مى‏گذرد ندا مى‏رسد ما بهتر مى‏دانيم در اين عمل ريا كرد، نظرش به ما نبود. اين انفاقى كه كرد نظرش تعريف خلق بود نه رضاى خدا.

غرضم اعمالى كه بالا مى‏رود خدا همه را مى‏داند حتى عملى كه از نظر ملائكه هم پنهان باشد.

ديگر از مصاديق ما يعرج فيها البته مراد سماء ملكوتى است ارواحى كه از قالب جدا مى‏شوند و مى‏ميرند اگر چنانچه اهل ايمان و تقوا باشد همان ساعت مرگ روحش را مى‏برند از آسمانى به آسمان ديگر تا به آسمان هفتم مى‏رساند.(119) ملائكه با چه خوشى و بهجتى روح مومن را كه تازه از بدن فاصله گرفته است به عالم ملكوت اعلى مى‏برند. اگر نعوذ بالله كافر يا گنهكار باشد، واى اگر ظالم باشد، واى اگر مال يتيم خور باشد، واى اگر قسم دروغ خور باشد، اينها وقتى مى‏ميرند به عكس، هبوط است عروج ندارد يعنى او را رو به پائين باسفل السافلين مى‏كشانند.

احوالپرسى مرده‏ها از روح تازه مرده

در كتاب معانى الاخبار از امام صادق (عليه السلام) است مى‏فرمايد: گاه مى‏شود مومن كه از دنيا مى‏رود و پاك است او را به عالم اعلى مى‏برند و در آنجا ملحق مى‏شود به ارواح عاليه و آنها مى‏گويند تازه مهمان عزيز مكرم است مثل مسافرى كه مى‏آيد پس از حضور شروع به احوالپرسى مى‏كنند اينكه تازه مرده وارد شده در عالم ملكوت آشنايانى كه جلوتر2 مرده بودند تا او را مى‏بينند مى‏گويند خوش آمدى بگو ببينم مثلاً فلانى در چه حال است، احوال مى‏پرسند از حال زنده‏ها كه هنوز روى خاك هستند اينجا امام (عليه السلام) مى‏فرمايد اگر بگويد: خوب هستند در دنيا زنده هستند مى‏گويند: اميد است كه - ان شاء الله - به ما برسند يعنى در عالم اعلاء - ولى اگر احوال يكى را پرسيدند گفت: پيش‏تر از من مرد، آن ارواح شريفه مى‏گويند: آه، قد هوى معلوم مى‏شود اين بدبخت سرنگون شده حق الناس گردنش بوده كه گرفتار شده اگر سالم بود كه به ما مى‏رسيد سقوط كرده، عالم ملكوت سفلى رفته تا چه وقت خلاص شود آن را ديگر خدا مى‏داند(120) .

حق الناس مثل سنگى است كه به پاى مرغى بسته باشند چطور مرغ نمى‏تواند بپرد، آدمى كه مى‏ميرد اگر حق الناس بگردنش باشد نمى‏تواند بالا برود و از عقبات بگذرد.




96) براى شرح به تفسير سوره قمر در كتاب حقائقى از قرآن از بيانات حضرت آيت الله دستغيب مراجعه شود.

97) بحارالانوار، جلد 41، ص 181، حديث 17.

98) بحارالانوار، جلد 41، ص 181، حديث 17.

99) و لوان ما فى الارض من شجرة اقلام و البحر يمدة و البحر يمدة من بعده سبعة ابحر ما نفدت كلمات الله ...

سوره لقمان، آيه 27.

قل لو كان البحر مدادا لكلمات ربى لنفد البحر قبل ان تنفد كلمات ربى ولو جئنا بمثله مددا.

سوره كهف، آيه 109.

100) اصول كافى، ج 2، ص 206، حديث 1.

101) سوره حديد، آيات 3 - 6.

102) افى الله شك فاطر السموات والارض.

سوره ابراهيم، آيه 10.

103) اصول كافى، كتاب توحيد، جلد 1، ص 62، حديث 4.

104) ثم كان عاقبة الذين اساوا السواى ان كذبوا بايات الله و كانوا بها يستهزون.

سوره روم، آيه 10.

105) الا يعلم من خلق.

سوره ملك، آيه 14.

106) يعلم السر و اخفى.

سوره طه، آيه 7.

107) سوره حديد، آيه 3.

108) انى جاعل فى الارض خليفه.

سوره بقره، آيه 30.

109) و كان عرشه على الماء.

سوره هود، آيه 7.

110) و جعلنا من الماء كل شى‏ء حى.

سوره انبياء، آيه 30.

111) من سرته حسنته و سائته سيئته فهو مومن.

عدة لداعى، ص 224.

112) سوره حديد، آيه 4.

113) الذين آمنوا و لم يلبسوا ايمانهم بظلم أولئك لهم الامن و هم مهتدون.

سوره‏انعام، آيه 82.

114) سوره حديد، آيه 6.

115) و ما يعزب عن ربك من مثقال ذرة فى الارض ولا فى السماء.

سوره يونس، آيه 61.

116) و ما منا الا له مقام معلوم. سوره صافات، آيه 164.

117) ان كتاب الابرار لفى عليين.

سوره مطففين، آيه 18.

118) فويل للقاسية قلوبهم.

سوره زمر، آيه 22.

119) الذين تتوفيهم الملائكة طيبين يقولون سلام عليكم.

سوره نحل، آيه 32.

120) بحار، ج 6، ص 269، حديث 121 و 123.

/ 173