داماد مرده و زيارت قبر حسين (عليه السلام)
كسى آمد پيش امام صادق (عليه السلام) گريه كرد عرض كرد آقا خواب وحشتناكى ديدم، دامادى داشتم مرده است ديشب در خواب ديدم ميت آمده عقب من، مىخواهد من را ببرد بعد من هم او را در بغل گرفتم حضرت تبسم كرد فرمود ليس حيث تذهب اينطورى كه تو خيال مىكنى نيست بلكه تعبيرش اين است كه امسال تو زيارت قبر حسين (عليه السلام) نصيبت مىشود روى ميزان اسم يعنى حقيقت آنچه بوده است در لوح كه قبر حسين در بغل گرفتن بوده قوه خياله اين شخص به مناسبت اسم دامادش كه حسين بوده صورت دامادش در نظر مىآيد و بيدار مىگردد(420) تا چه كسى رمز آن را بفهمد كه صورتى در زير دارد آنچه در بالاستى.مىگويند كسى آمد پيش ابن سيرين گفت:من ديشب در خواب ديدم كه مهر مىزنم بر دهنهاى خلق، فكرى كرد گفت: جنابعالى مؤذن هستى؟گفت بله پرسيد از كجا مىگوئى؟
گفت مؤذن در فجر مه رمضان تا گفت الله اكبر دهنهاى مردم را مىبندد چطور به مناسبت چيزى كه زير پرده است بايد به رمز پيدايش كند.
ملكوت مال يتيم و ربا خوارى
خواستم بگويم حقايق را اگر كسى بخواهد مىتواند پيدا كند ولى مشكل است ظاهرى دارد، باطنش چيز ديگرى است مثل خوابهائى كه مثال زديم، هر كارى كه آدمى مىكند يك صورت ديگرى دارد بعد از مرگ آن صورت كشف مىشود اگر كسى مال يتيم بخورد اين صورتش است ملكوتى داردكه آتش مطلق است(421).مثال ديگرى بزنم، اينهائى كه ربا خورند صورتش دستههاى اسكناس است اما ملكوتش خودش را سنگينتر كردن است به قدرى شكمش مىآيد بالا كه از سنگينى نمىتواند راه برود(422) ديدهايد بعضى جن زدهها وقتى بلند مىشود دوقدم كه مىرود يك دفعه مىافتد اين بدبخت رباخوارچين طورى به سرش مىآيد.روزه ماه رمضان صورتش امساك است ولى حقيقتش از طعامهاى روحانى خوردن است الان شما در حال افطاريد، افطار در معنى چيز ديگر است.در حال روزه هزار ملك، صورت روزه دار را مس مىكنند به او مرحبا مىگويند.
از تعبير خواب گفتم، عاشورا بود حسين (عليه السلام) سر به زانو گذاشت، خوابى عارضش شد و برخاست، خبر شهادت خودش را داد.زينب گفت: برادر چه ديدى؟
فرمود: ديدم سگهائى به من حمله مىكنند ولى يك سگ ابلقى در بين آنها بيشتر به من حمله مىكند.گفت: برادر تعبيرش چيست
؟
فرمود تعبيرش اين است كه قاتل من پيس است (شمر صورتش آدم بود، باطنش سگ بلكه كمتر از سگ بود)
صورتش چون گور كافر پر حلل
باطنش قهر خدا عزوجل
باطنش قهر خدا عزوجل
باطنش قهر خدا عزوجل
37
بسم الله الرحمن الرحيمما اصاب من مصيبه فى الارض ولا فى انفسكم الا فى كتاب من قبل ان نبراها ان ذلك على الله يسير لكيلا تاسوا على مافاتكم ولا تفرحوا بما آتاكم والله لا يحب كل مختال فخور الذين يبخلون و يامرون الناس بالبخل و من يتول فان الله هو الغنى الحميد(423)ديروز عرض شد كه در اين آيه مباركه پروردگار عالم خبر مىدهد از حقيقتى از حقائق عالم وجود آنچه به چشمت مىخورد نسبت به آنچه چشمت نمىبيند، قطره و درياست، آنچه به چشم ديده مىشود عالم ملك است آنچه را كه ماوراء حس است، عالم ملكوت است، مجردات ماوراء حس و جسم و طبيعت خداى تعالى مرتبهاى از مراتب هستى قرار داده كه گاهى به مرتبه علم تعبير مىگردد گاهى لوح گفته مىشود و گاهى هم كتاب و در اين مرتبه از هستى، تمام حوادثى كه در عالم ما واقع مىگردد، قبلاً در آن لوح نقش است جزئى و كلى.مثلاً الان چهار ميليارد بشر است تمام آتيه اين افراد پيش آمدشان تا مرگشان بر لوحى نقش است مسلمانان! بدانيد اين حقيقت است تعجب نكنيد تو خيال مىكنى جسم است كه محدود باشد، مىگويد: چطور مىشود اين همه حوادث را در آن بنويسند اينكه مىفرمايد: الا فى كتاب ثبت است نه مثل ثبت در كتاب كاغذى و جسمى هست بلكه ماوراء جسم و عالم ملكوت است چطور است؟ الان از ادراك من و تو دور است، آنها پس از مرگ معلوم خواهد شد ان كتاب الابرار لفى عليين فقط بدان قرآن درست مىفرمايد، قرآن كلام خدا است و خدا هم حق مىفرمايد ما اصاب من مصيبه نمىرسد، مصيبتى به شما در زمين فى الارض يعنى زلزله، طوفان، بلاها، سختيها، قحط و غلاها... ولا فى انفسكم و نه در خودتان انواع مرضها، هول و هراسها، تا مرگ و ميرها تمام اين مصيبتها الا فى كتاب من قبل ان نبراها پيش از آنكه اين مصيبتها را در عالم طبيعت آشكارش سازيد، قبلاً در كتابى كه در عالم ملكوت و مجردات است تمام ثبت و ضبط است.