(بضمّ اوّل) الفت «لا تَدْخُلُوا بُيُوتاً ... حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلى أَهْلِها» نور: 27 بخانهى ديگران داخل نشويد تا طلب الفت بكنيد الميزان گويد: استيناس طلب الفت و سكون است با كاريكه باعث الفت شود مثل دخول با تنحنح و ذكر خدا و از مجمع از ابو ايوب انصارى نقل كرده كه رسول خدا (ص) فرمود استيناس آنست كه سبحان اللَّه، الحمد للَّه، اللَّه اكبر گويند و بر اهل خانه تنحنح كنند. و بر اهل خانه سلام كنند، آنس را دانستن و ديدن و احساس كردن گفتهاند (قاموس) مثل «آنَسَ مِنْ جانِبِ الطُّورِ ناراً» قصص: 29 از جانب كوه آتشى مشاهده كرد، و مثل «فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْداً» نساء: 6 اگر از آنها رشدى احساس گرديد راغب گويد: اگر دانستيد كه با رشد انس دارند.«فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَ لا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ» احزاب: 53 يعنى چون غذا خورديد پراكنده شويد و بگفتگوئى سر گرم نشويد و در الفت و آشنائى در خانهى پيغمبر باز نكنيد.نا گفته نماند: معناى اوّلى در تمام موارد بالا بنوعى ملحوظ