گفتيم كه عالم مرگ را برزخ گوئيم كه ميان زندگى دنيا و آخرت واسطه است. آيا عالم برزخ مرگ صفر است يا يك نوع حيات مرموز؟و در صورت دوّم آيا آن براى همه است يا براى اشخاص مخصوص؟.بايد در اين باره ابتدا آيات را نقل و سپس آنها را بررسى كنيم تا به بينيم مطلب بكجا ميانجامد.«وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ- اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْياءٌ وَ لكِنْ لا تَشْعُرُونَ» بقره: 154، «وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ. فَرِحِينَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ يَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ. يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ وَ أَنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ» آل عمران: 169- 171.يعنى بآنها كه در راه خدا كشته ميشوند نگوئيد مردگانند بلكه زندگانند ولى نميفهميد. كسانى را كه در راه خدا كشته شدهاند گمان نكن مردگانند بلكه زندگانند و نزد پروردگارشان روزى داده ميشوند و بآنچه خدا از كرم خود بآنها داده شادمانند. و در باره كسانيكه هنوز بآنها نپيوستهاند شادى ميكنند كه نه بيمى دارند و نه غمگين ميشوند (شهداء از اينكه ميدانند براى مؤمنان كه در دنيا ماندهاند بيمى و اندوهى در آخرت نيست شادمان و خوشدلند) به نعمت و فضل خدا و اينكه خدا پاداش مؤمنان را تباه نميكند مسروراند.از اين دو آيه چند مطلب بدست ميايد:1- شهيدان راه خدا پس از
لطفا منتظر باشید ...
