بمعنى اعلام و اخبار است با قيد كثرت و تكرار (قاموس) بنا بر اين، معنى كريمه «وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ» ابراهيم 7 آنست كه خداى شما مكرر اعلام كرده كه در صورت شكر، نعمت خود را زياد خواهد فرمود.
استيذان
يعنى طلب اذن.«وَ يَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِنْهُمُ النَّبِيَّ» احزاب 13 ناگفته نماند: تمام معانى اذن (بر وزن عنق) و اذن (بر وزن علم) بمعنى اجازه و گوش دادن بر ميگردد و اين دو معنى جامع تمام معانى است.
اذَن
(بر وزن عنب) حرف جواب و جزاء است بمعنى آنگاه و آنوقت، نحو «إِنَّكُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ» نساء: 140 يعنى شما آنوقت نظير آنها هستيد. در قرآن مجيد همه جا با تنوين (اذاً) نوشته شده و محلى كه با نون (اذن) نوشته شود يافته نشد.
اذى
نا خوش آيند. نا پسند «لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى» بقره 264 صدقات خود را با منت گذاردن و كار نا پسند باطل نكنيد.گوئيم: فلانى مرا اذيت كرد يعنى در باره من كار نا پسندى انجام داد در قاموس هست: «الاذيّة و الاذى و هى المكروه» در اقرب الموارد آمده «اذى يأذى اذا و اذاة: وصل اليه المكروه. الاسم الاذيّة».اذى مصدر و اسم هر دو استعمال شده است در الفائق بعد از نقل حديث «الايمان نيّف و سبعون درجة ادناها اماطة الاذى عن الطريق» گويد: مراد از اذى خار و سنگ و هر چيزى است كه در راهها سبب آزار ميگردد فعل ثلاثى اذى از باب علم يعلم و مزيدش از باب افعال و غيره آمده است نظير «وَ ما كانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ» احزاب: 53 شما را نرسد كه رسول خدا را اذيت كنيد.بنا بر آنچه گذشت معنى آيه «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِي الْمَحِيضِ» بقره:222 چنين ميشود و تو را از خون
لطفا منتظر باشید ...
