پدر. بزرگ قوم.مصلح. راغب گويد: پدر و نيز هر كه سبب اصلاح، يا ايجاد و ظهور چيزى بشود نسبت بآن اب (پدر) است بدين علّت حضرت رسول صلّى الله عليه وآله بعلى گفت:«انا و انت ابوا هذه الامّة» و بآنكه از ميهمانان پذيرائى كند ابو الاضياف و بآنكه آتش جنگ بر افروزد ابو الحرب گويند ... بمعلّم نيز اب گفتهاند (مفردات) تفصيل اين سخن در «آزر» خواهد آمد «ابت» بكسر تاء اصلش ابى است ياء متكلم بتاء عوض شده است مثل «يا أَبَتِ لا تَعْبُدِ الشَّيْطانَ» مريم: 44.
اباءِ
امتناع. خوددارى.راغب آنرا امتناع شديد گفته و در قاموس بمعنى كراهت مطلق است ميشود گفت كه سخن راغب قريب بتحقيق است زيرا لازم است با امتناع فرق مختصرى داشته باشد.ناگفته نماند علت اباءِ و امتناع گاهى خودپسندى و تكبر است نظير «إِلَّا إِبْلِيسَ أَبى وَ اسْتَكْبَرَ» بقره: 34 علت امتناع ابليس لعين همان خود پسندى و استكبار بود.گاهى سبب آن عدم قدرت است چنانكه از كريمه «عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها» احزاب: 72 استفاده ميشود و ممكن است علت آن بى اعتنائى باشد كه نوعى از خود پسندى است