بوء - قاموس قرآن جلد 1

شده ... و قمى در تفسيرش و مجمع البيان از امام باقر و صادق عليهما السّلام نقل كرده است.

مرحوم فيض در صافى بعد از نقل آنچه گفته شد فرموده: احتمال دارد مراد از اين اخبار بيان فرد اخفى است (يعنى آيه بآنها هم شامل است) يا مراد تحديد است يعنى از شكم مادر بآنها بهيمه گفته ميشود پس منافات با تعميم ندارد.

عيّاشى در ذيل آيه از امام باقر از پدرش نقل كرده كه از على عليه السّلام از خوردن گوشت فيل و خرس و ميمون سئوال شد فرمود: اين از بهيمة الانعام كه خورده ميشود نيست. حديث شريف ميرساند كه بهيمة الانعام شامل انعام غير جنين نيز ميباشد.

بوء

مساوات. بيضاوى در ذيل آيه 61 بقره گويد: بوء در اصل بمعنى مساوات است. راغب در مفردات گفته: اصل بواء مساوات اجزاء است. مجمع البيان ذيل آيه 61 بقره آنرا از زجّاج نقل ميكند و ميگويد از عبادة بن صامت نقل شده كه گفت: خدا انفال را بپيغمبرش قرار داد «فقسّمها بينهم على بواء» يعنى بالسويه تقسيم كرد. در نهج البلاغه آمده «فيكون الثواب جزاء و العقاب بواء» (خطبه 142): تا ثواب پاداش و قصاص برابر باشد.

ولى مجمع البيان و المنار و غيره معنى اصلى آنرا، رجوع گفته‏اند.

نا گفته نماند: معناى مساوات در اين كلمه و مشتقات آن بسيار مناسب است مثلا در آيه «وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ» بقره: 61، اگر گوئيم با غضب خدا برگشتند چندان دلچسب نميشود المنار گويد: اين مثل آن است كه بگوئيم: فلانى جمع كرد و بصفت مغبون برگشت، يعنى نتيجه سعى يهود آن شد كه با غضب خدا برگشتند.

فكر ميكنم اين بهترين بيان است كه المنار گفته است ولى بنا بر آنچه ما اختيار كرديم معنى آيه اين ميشود: با غضب خدا قرين شدند