1- وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها. وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها. وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها. وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها شمس: 1- 4 «تَلاها» بمعنى از پى آمدن است.در اينجا كسب نور از آفتاب مطرح نيست. بلكه مراد پشت سر هم بودن اين دو مظهر كون است آفتاب با نور افشانى رو ميكند پس از غروب، ماه پشت سر آن ظاهر شده و نور ميپاشد و در پى آن، روز ميايد و آنگاه شب، جانشين روز شده و آفتاب را مىپوشاند ضمير «ها» در هر چهار آيه راجع به «الشمس» است.
يَتْلُوه
2- أَ فَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى إِماماً وَ رَحْمَةً أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ...هود: 17 «يَتْلُوهُ» بمعنى در پى او بودن است نه تلاوت. و ضمير
لطفا منتظر باشید ...
