(بر وزن سَفِينَه) تخت مزيّن «مُتَّكِئِينَ فِيها عَلَى الْأَرائِكِ» كهف 31 يعنى: در بهشت بر تختهاى مزيّن تكيه زدهاند، ارباب لغت آنرا تخت مزيّن. كه در خيمه يا اطاقى است و تخت اطاق عروس و سرا پرده عروس كه روى سرير است و فرش اطاق عروس.معنى كردهاند. اين كلمه بصيغه جمع (ارائك) پنج بار در قرآن مجيد آمده است.نا گفته نماند: اريكه تخت خالى نيست. بلكه مزيّن بودن آن منظور است چنانكه در اطلاق سرير بر تخت. سرور و شادى مورد نظر است.
ارَم
(بر وزن عنب) سنگهائيكه روى هم مىچينند براى نشان دادن راه در بيابانها (نهايه) جمع آن آرام است. و ارم (بر وزن عقل) بمعنى خوردن، پوسيدن و فانى شدن است «ارم ما على المائدة: اكَلَه، ارَمَ المالُ: فنى، ارَمَ:اى بلى و صار رميما».«أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُها فِي الْبِلادِ» فجر: 6 و 3: با تدبر در آيه شريفه روشن ميشود كه «ارم» بدل اشتمال است از «عاد» و عاد چنانكه ميدانيم قوم هود عليه السّلام است.ترجمه اين دو آيه چنين ميشود: آيا ندانستى كه پروردگارت با قوم عاد، با آن بناى ستوندار كه نظير آن در سر زمينها ساخته نشده بود، چه كرد؟ اگر «عاد» ذكر نميشد معنى آيه تمام بود ولى معلوم نميشد اين بنا يا شهر متعلق بكدام قوم است.پر روشن است كه «ارم» عمارت مخصوص و يا شهرى با شكوه بود.كه نظير آن تا آنروز ساخته نشده بود، و نيز اين دو آيه، از ويران شدن آن در اثر غضب خداوندى، خبر ميدهد.[افسانه ارم] در شرح و تفسير «ارم» افسانهى بكتب اسلامى راه يافته كه ريشه آن به وهب بن منبّه ميرسد و كعب الاحبار