اثم - قاموس قرآن جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

قاموس قرآن - جلد 1

سیدعلی اکبر قرشی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

درخت روئيده باشد (بيشه) معنى آيه در «خمط» ديده شود.

اثم

گناه- خمر- قمار كار حرام- (قاموس) نام كارهائى است كه از ثواب باز ميدارند (مفردات) بنظر ميايد كه معنى اصلى اثم، ضرر باشد در قرآن ميخوانيم «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما» بقره: 219 از تو از خمر و قمار ميپرسند، بگو در آندو ضررى بزرگ و نيز منافعى براى مردم هست ولى ضررشان از نفعشان بيشتر است. از مقابله اثم با منافع و اثمهما بانفعهما بدست ميايد كه معنى اصلى آن ضرر است زيرا هميشه ضرر مقابل نفع است. در المنار ذيل آيه فوق گويد: اثم هر آنچيزى است كه در آن ضرر و زيان باشد.

در اين صورت بگناه و قمار و خمر و مطلق كار حرام از آنجهت اثم گفته شده كه ضرراند و از خير باز ميدارند.

اثام

در آيه «يَلْقَ أَثاماً» فرقان: 68 بمعنى عذاب و عقوبت است، گويا بعذاب از آنجهت اثام اطلاق شده كه مسبّب از اثم است و از باب تسميه مسبّب باسم سبب است‏

آثم

يعنى: گناهكار- بضرر افتاده.

«وَ مَنْ يَكْتُمْها فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ» بقره:

283 هر كه كتمان شهادت كند قلبش گناهكار است. اثيم صيغه مبالغه است «وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ» جاثية:

7.

تأثيم

نسبت دادن گناه بديگرى است «لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا تَأْثِيماً» واقعه: 25 يعنى در بهشت بيهوده و نسبت دادن گناه بيكديگر نميشنوند كلمه اثم با سائر مشتقات آن 48 بار در قرآن بكار رفته است.

اجاج

- آب شور كه بتلخى زند «هذا عَذْبٌ فُراتٌ سائِغٌ شَرابُهُ وَ هذا مِلْحٌ أُجاجٌ» فاطر: 12 ثعالبى در سرّ الادب گويد: اجاج آب شورى است كه بتلخى زند و در قاموس گويد: مآءِ اجاج آبى است كه شور و تلخ باشد «لَوْ نَشاءُ جَعَلْناهُ أُجاجاً» واقعه: 70 اگر ميخواستيم

/ 330