لطفا منتظر باشید ...
ث
ثاء
حرف پنجم از الفباى فارسى و حرف چهارم از الفباى عربى است معناى بخصوصى ندارد و جزء كلمه واقع ميشود.
ثبُوت
استقرار. ... فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِها نحل: 94 تا مبادا قدمى بعد از استقرارش بلغزد.
اثبات و تثبيت هر دو بمعنى ثابت و مستقرّ كردن است نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْباءِ الرُّسُلِ ما نُثَبِّتُ بِهِ فُؤادَكَ هود: 120 از اخبار پيامبران آنچه را كه با آن قلب تو را مستقرّ ميكنيم، بر تو حكايت مىنمائيم.
و با نقل آنها دل تو را از اضطراب و تشويش بسكون و آرامش و ثبوت ميبريم وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ ...
انفال: 30.
آيه شريفه در باره مذاكرات دار الندوه مكّه است كه راجع بحضرت رسول صلّى الله عليه وآله وسلّم سه پيشنهاد كردند كه او را از مكّه بيرون كنند يا زندانى نمايند و يا بكشند. على هذا مراد از «لِيُثْبِتُوكَ» محبوس كردن آنحضرت ميباشد.
وَ لَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا ما يُوعَظُونَ بِهِ لَكانَ خَيْراً لَهُمْ وَ أَشَدَّ تَثْبِيتاً نساء:
66 هر گاه بموعظه عمل ميكردند براى آنها بهتر بوده و آنها را در ايمان بيشتر تثبيت ميكرد يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ تَثْبِيتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ ... بقره: 265 ظاهرا مراد آنست كه اموال خود را براى خوشنودى خدا خرج ميكنند و نفس خود را با ابتغاء مرضاة خدا ثابت ميكنند و با منّت و اذيّت بعدى از ابتغاء مرضاة عدول نميكنند. آيه در مقابل انفاق ريائى و انفاق اذيّتى است
