وسط. «وَ جَعَلْنا بَيْنَهُما زَرْعاً» كهف: 32 ميان آندو باغ، زرعى قرار داديم «وَ جَعَلَ بَيْنَهُما بَرْزَخاً» فرقان: 53 اقرب الموارد گويد:بين ظرف است بمعناى وسط. راغب گويد: بين وضع شده براى تخلّل و وسط ميان دو چيز.اين كلمه هم اسم و هم ظرف زمان و مكان بكار ميرود، و هر گاه بمكان اضافه شود ظرف مكان است مثل دو آيه فوق و چون بزمان اضافه شود ظرف زمان است مثل:«ازورك بين العصر و الاصيل» از قرآن مجيد بران ظرف زمان مثلى پيدا نشد. اين كلمه در دو آيه فوق مبنى بر فتح است و چون اسم استعمال شود معرب باشد مانند سائر اسماء
لطفا منتظر باشید ...
