بَغْت - قاموس قرآن جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

قاموس قرآن - جلد 1

سیدعلی اکبر قرشی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

الْخالِقِينَ»

صافات: 125، گفته‏اند بعل نام بتى بود در بعلبك، رجوع شود به «الياس».

نا گفته نماند در بعل معنى استعلا هست و آن از معناى اصلى آن كه شوهر است و يك نوع تفوّق بر زن دارد ملحوظ شده است.

راغب گويد بدرختى كه بزرگ شده و رطوبت زمين را بوسيله‏ى ريشه‏هايش جذب ميكند بجهة استعلا بعل گفته‏اند.

قهرا بايد گياهان كه رطوبت جذب ميكنند نيز چنين باشند در وسائل ج 6 ص 125 از امام صادق عليه السّلام نقل است «فى الصدقة فيما سقت السَّماء و الانهار اذا كانت سيحا او بعلا العشر»: در زكوة در آنچه آسمان و نهرها آنرا آبيارى كرده هر گاه بوسيله آب جارى يا بوسيله‏ى ريشه باشد ده يك است.

راغب گويد: عرب بمعبود خود كه بوسيله‏ى آن بخدا تقرب ميجويد، بعل ميگويد.

على هذا ممكن است معنى آيه‏ى فوق: چنين باشد: آيا معبود نكره‏اى ميخوانيد و احسن الخالقين را ترك ميكنيد؟. در اين صورت مفرد آن اشاره بواحد نامعلوم از خدايان آنهاست.

بَغْت

ناگهان. (مجمع البيان و مفردات) «فَأَخَذْناهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ» اعراف: 95، پس آنها را ناگهان در حاليكه نميدانستند گرفتيم. اين كلمه در قرآن مجيد 13 بار بكار رفته و همه در باره ناگهانى بودن قيامت و عذاب دنيوى است.

بُغض

كينه. دشمنى. در اقرب الموارد ميگويد: بغض ضدّ حبّ، بغضاء و بغضه شدت دشمنى است راغب گفته: آن تنفّر نفس از شيئ است بر خلاف حبّ كه ميل نفس بشي‏ء ميباشد. «قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ» آل عمران: 118 دشمنى از گفتارشان هويداست و آنچه سينه‏شان پنهان ميكند بزرگتر است. اين كلمه فقط پنج بار و همه بصيغه‏ى بغضاء در قرآن آمده است.

قاموس و صحاح نيز بغضة و

/ 330