قاموس قرآن جلد 1

بيش نيستند ولى اختلاف كردند.

در آيه ما نحن فيه معنى چنين ميشود:

مردم يك امت‏اند پس خداوند براى رفع اختلاف و ايجاد نظم پيامبران را بر انگيخت تا يگانگى و وحدت آنها حفظ شود.

ولى بنظر من در آيه ما نحن فيه «كان» دلالت بماضى و گذشته دارد و از حال بشر اوّلى حكايت ميكند.

در مجمع از امام باقر عليه السّلام نقل فرموده: «قالَ كانُوا قَبْلَ نوحٍ امَّةً واحدةً عَلى‏ فَطْرَةِ اللَّهِ لا مُهتدينَ و لا ضُلّالًا فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبيّينَ» از اين روايت نيز ميشود عدم نبوّت آدم اوّلى را بدست آورد.

در نهج البلاغه خطبه اول فرموده:

«وَ اصْطَفى سُبْحانَهُ مِنْ وُلْدِهِ انْبِياءَ ...»

ميشود گفت: خودش پيمبر نبود و پيامبران از فرزندانش مبعوث شدند. ولى كلام امام عليه السّلام از اين هم آبى نيست كه خودش پيغمبر بود انبيائى هم از فرزندانش مبعوث گرديدند گر چه ظهور اوّلى قوى‏تر است.

بعضى‏ها از آيه: «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‏ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ» آل عمران: 33 استفاده كرده و گفته‏اند انسان بر آدم سبقت دارد و آدم فرد بخصوصى است و ابو البشر نيست و از ميان انسان‏ها مبعوث شده زيرا خداوند براى بعثت آدم و نوح يك «اصْطَفى‏» فرموده چنانكه نوح از ميان مردمان برخاسته آدم هم از ميان جمعيّتى مبعوث شده است.

نتيجه اين ميشود كه او اوّلين پيغمبر است ولى اوّلين بشر نيست و از اين ميشود بدست آورد كه بشر اوليّه پيغمبر نبوده و پيامبران بعدا مبعوث شده‏اند.

اينكه گفته‏اند: آدم ابو البشر نيست ظاهرا مخالف آيه: «إِنَّ مَثَلَ عِيسى‏ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ...» آل عمران: 59 است كه آدم را بشر اوّلى و ابو البشر معرفى ميكند.

از طرف ديگر: اصطفاء لازم نگرفته حتما از ميان مردم باشد