كى از اشتباهات اين است كه براى سخن تاءثير سحر آسا قائل هستيم و از تاءثير عملى غافليم ، تاءثيرى كه يك عمل كوچك از گوينده اى مى تواند در افكار مردم بگذارد هرگز ده سخنرانى آن اثر را نخواهد گذارد، بزرگترين حربه پيامبران براى جلب افكار مردم همان عمل آنان به گفتار خويش بود.در هيچ تاريخى نداريم كه پيامبر اسلام و پيشوايان بزرگ ما قدمى برخلاف گفتار خود برداشته و يا در سخت ترين لحظات گامى بر عقب نهاده و يا در نبردى پشت به دشمن كرده باشند.اگر پيامبر به مردم مى گفت :اذا لقيتم الذين كفروا زحقا فلا تولوهم الادبار .اى افراد با ايمان هرگاه كافران را انبوه و فشرده ديديد پشت به آنها نكنيد و فرار ننمائيد.خود ثابت ترين و پايدارترين فرد در ميدان نبرد بود و بزرگترين پايگاه و ماءمنى براى دوستان خود بشمار مى رفت تا آنجا كه امير مؤ منان عليه السلام پايدارى پيامبر را در ميدان نبرد چنين توصيف مى كند:اذا احمر اتقينا برسول الله قلم يكن احد منا اقرب الى العدو منه .(151)
لطفا منتظر باشید ...
