تقوا و ساده زيستى مرحوم حاج آقا رحيم ارباب اصفهانى
آيت الله سيد محمد جواد موسوى غروى كه قريب چهل سال با مرحوم آيت الله حاج آقا رحيم ارباب قدس سره مصاحبت و ارتباط نزديك داشته است مى گويد:مرحوم حاج آقا رحيم ارباب زندگى بسيار ساده زاهدانه و خالى از تجمل داشت . قوت غالبشان نان ، ماست ، دوغ ، پنير بود و از غذاهاى پختنى كمتر استفاده مى كرد.از قريه شرودان چند حبه اى مالك بود كه در تقسيم اراضى حكومت سابقه گرفته شد ولى نه از دولت و نه از زارعين چيزى را مطالبه نكرد. آنها خودشان هر سال مقدارى برنج مى دادند، ايشان به زارعين مى گفت : من شما را حلال كردم تا رزقتان حرام نشود.مرحوم ارباب در سالهاى اخير عمر مبتلا به چند بيمارى سخت از جمله نابينائى پرستات شد بطورى كه زندگى برايشان دشوار شد به همين جهت استحمام برايشان در خارج منزل طاقت فرسا بود روزى مرحوم دكتر محمد رياحى كه از پزشكان مبرز اصفهان بود حضورشان آمد عرض كرد مؤ منى مى خواهد حمامى در منزل شما بنا كند آيا شما اجازه مى دهيد؟ ايشان بر آشفت و فرمود: اى پسر حاج عبدالوهاب سلام و تشكر مرا به آن مؤ من برسان و بگو من نيازى ندارم و توان ساختن حمام بقدر حاجت را در منزل دارم ، و تو مى دانى كه من هرگز دينازى از وجوه مالى را صرف زندگانى شخصى خود نكرده ام و احتياجى هم ندارم و مال بلاعوض را هم نمى خواهم چرا از من سؤ ال مى كنى چرا به آن مؤ من از اول نگفتى كه او هرگز قبول نمى كند.بعد از آن با هزينه شخصى خود حمام كوچكى در خانه ساخت .(198)