اقبل على النفس و استكمل فضائلها فانت بالنفس لا بالجسم انسان
فانت بالنفس لا بالجسم انسان فانت بالنفس لا بالجسم انسان
به نفس خود روى آورده و فضيلتهاى آن را به كمال رسان زيرا انسانيت تو به نفس تو است نه به جسم تو.
زهد مرجع عاليقدر شيعه ميرزا محمد تقى شيرازى
ميرزا محمد تقى شيرازى با حدود پنج ميليون نفر پشتيبان كه جمعيت عراق آن روز بود، توانست در مدت شش ماه . انگلستان را با بيش از هراز ميليون پشتيبان كه عبارت بودند از چين و هند و تركيه و مصر و غيرها از عراق بيرون كند و اين بسيار عجيب است .تفصيل تاريخى مربوط به آن را در كتاب الحقايق الناصعه كه كتابى دو جلدى است و يكى از معاصرين ايشان به نام شيخ مزهد آل فرعون آن را نوشته است مى توانيد بخوانيد.شخصى مى گويد نزد ايشان رفته بودم ، ديدم زير شلوارى ايشان در پايين پايشان پاره شده و اين در زمانى بود كه ايشان رئيس مبارزه انقلابى ضد انگلستان بودند. نزد يكى از فرزندانشان به نام ميرزا عبدالحسين رفتم و به او گفتم كه براى چنين شخصى ، كه علاوه بر مرجعيت اعلاى شيعه در زمان خودش ، رهبر مبارزه انقلابى مردم است ، پارگى شلوار مناسب نيست .فرزند ايشان گفت : واقع مطلب اينست كه خودم هم اين را ديدم ولى ايشان مى فرمايند كه ما نبايد در حقوق شرعى تصرف كنيم . موقوفه اى در شيراز هست كه سالى صد تومان در آمد دارد، ايشان مى فرمايند بايد خرج سال ما به اندازه همين صد تومان باشد تا مجبور به استفاده از حقوق شرعى نباشيم و اين صد تومان هم براى مخارج منزل كفاف نمى دهد و لذا خوراك را بر لباس مقدم مى داريم و اهميت زيادى به لباس نمى دهيم . بلى شاگرد امام صادق (ع ) چنين است .به اين نيست كه كسى خانه بزرگ و باغها و اتاقها و لباسهاى گرانبها و اشرافى داشته باشد، اين امكانات را هر كسى مى تواند داشته باشد، بزرگى به اينست كه رهبر يك انقلاب ضد استعمارى تا آخر عمر خود، در خانه اجازه اى زندگى كند و اجاره دهندگان خانه ، بعد از فوت ايشان ، فرزندانشان را از خانه بيرون كردند. چون اجاره خانه خود را مى خواستند و آنان پولى نداشتند كه بدهند. چنانچه در احوال آقا ميرزا محمد تقى (ره ) چنين نقل مى كنند.آيا ارزش چنين كسى نزد انسان بيشتر است يا كسى كه خانه و املاك و قالى و لباس و... گرانقيمت دارد؟ معنى گفته امير مومنان (ع ) هم كه مى فرمايند: كان لى اخ فى الله عظمه فى عينى صغر الدنيا فى عينه همين است . آن چيزى كه ارزش دارد زهد، تقوا و علم است .هنگامى كه به معاويه خبر دادند كه حضرت على (ع ) را كشتند، و خودش هم جزء توطئه گران براى قتل حضرت بود، ابتدا سجده شكرى بجا آورد كه از وجود فردى كه مزاحم او بود آسوده شد. سپس به اطرافيانش گفت : و الله لقدمات العلم و الفقه بخدا قسم كه علم و فقه ، مرد.يكى از اطرافيان و چاپلوسان او گفت مردم شام ، اين سخن را از تو نشنوند. معاويه گفت : چه مى گويى ؟ اين يك واقعيت است .امام (ع ) مى فرمايد: شخص زاهد نيست مگر آنكه فكر اين را هم نكند.(163)
لطفا منتظر باشید ...
