على عليه السلام همسفر كافر خود را با رفتارش مسلمان كرد - مردان علم در میدان عمل جلد 7

هنگامى كه آتش جنگ شعله ور مى شد ما به پيامبر خدا پناه مى برديم و هيچكس به دشمن از آن حضرت نزديكتر نبود.

گاهى عمل به گوشه اى از برنامه هاى اسلام آن چنان اعجاب و شگفت ديگران را بر مى انگيزاند كه بى اختيار به سوى اسلام كشيده مى شوند. در اين موارد، يك جو عمل جايگزين صدها برنامه هاى تبليغاتى مى گردد.

على عليه السلام همسفر كافر خود را با رفتارش مسلمان كرد

اميرمومنان عليه السلام با يك مسيحى يا يهودى همسفر گرديد مقصد حضرت كوفه و مقصد آن مرد نقطه اى جلوتر از كوفه بود حضرت راه مشترك را با تو با كمال صميميت و مذاكرات شيرين پيمود. وقتى بر سر دو راهى رسيدند و آن مرد ذمى خواست از على عليه السلام جدا شود مشاهده كرد كه همسفر وى نيز با او مى آيد در اين موقع باكمال تعجب پرسيد كه : مقصد شما كوفه است و راه كوفه طرف ديگر است ، حضرت به يكى از برنامه هاى اسلام (حسن مصاحبت ) اشاره نمود و گفت : شما با اين مصاحبت كوتاه حقى بر گردن من پيدا كرديد و آن حق با اين اداء مى گردد كه مقدارى شما را در مسير اختصاصيت مشايعت كنم . پيامبر ما فرموده است كه هرگاه با شخصى همسفر شديد او را مشايعت نمائيد و بر سر دوراهى رها نكنيد بلكه به پاس همسفرى مقدارى همراه او برويد.

در اين موقع آن مرد گفت : اگر گروههائى از مردم جهان پيرو او شدند روى همين اخلاق بزرگ او مى باشد.

اين جمله را گفت : و على را در حالى كه نمى شناخت گواه گرفت كه من نيز بر آئين اسلام مى باشم .

جالب توجه اينكه اين انقلاب روحى كه از مشاهده يك برنامه جزئى اسلام پيدا نمود موجب شد كه از مقصد خود صرفنظر كرد و همراه حضرت به كوفه بازگشت و آنگاه كه حضرت را شناخت اسلام آورد.(152)