عبدالمومن انصارى گويد: به امام صادق عليه السلام عرض كردم قومى روايت مى كنند كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) فرموده : اختلاف امتى رحمة اختلاف امت من رحمت است . آيا اين روايت درست است ؟ حضرت فرمود:راست مى گويند. عرض كردم : اگر اختلاف امت رحمت باشد پس اتفاق و اجتماع آنها عذاب است ؟ فرمود: آن گونه كه تو و آنها تصور مى كنيد نيست بلكه منظور از سخن پيامبر (صلى الله عليه و آله ) همان سخن خداوند در قرآن (سوره توبه آيه 122) مى باشد كه مى فرمايد: فلولا نفر من كل فرقة منهم طائفة ليتفهوا فى الدين ولينذروا قومهم اذا رجعلوا اليهم لعلهم يحذرون .چرا از هر گروهى طايفه اى از آنان كوچ نمى كند، تا در دين (و معارف اسلام ) آگاهى پيدا كنند و به هنگام بازگشت به سوى قوم خود آنها را انذار نمايند (تا از مخالفت با خدا بترسند و خوددارى كنند).خداوند به مسلمانان دستور داده كه به حضور رسول خدا (ص ) كوچ كنند و معارف اسلامى را از آن حضرت بياموزند و سپس به سوى قوم خود باز گردند و آن معارف را به آنها ياد دهند منظور از اختلاف (رفت و آمد)مسلمانان از بلاد خود نزد رسول خدا (ص ) و نواب و جانشينان آن حضرت براى ياد گرفتن دين است نه اختلاف در دين .سپس دوباره تاكيد فرمود: (جز اين نيست كه دين يكى است ).(69)