ابن العودى شاگرد دانشمند شهيد ثانى (زين الدين ) مى گويد: لحظه اى از عمر گرانبهاى خود را جز در كسب علم و فضيلت صرف نكرد، شهيد اوقات شبانه روزى خود را طورى تقسيم كرده بود كه لحظه اى از آن بيهوده نشود و نفعى به حال وى داشته باشد، سپس ابن العودى به تفصيل اوقات تدريس و مطالعه و تصنيف و مراجعات و كوشش در عبادات و رسيدگى به امور زندگى خود و بر آوردن حوائج نيازمندان و مهمان نوازى او را شرح داده آنگاه مراتب علمى او را در تمام فنون فقه ، اصول ، حكمت ، كلام ، طبيعى ، رياضى ، و شعر و ادب بيان نموده و مى گويد: با اين وصف وقتى شب فرا مى رسيد به صحرا مى رفت و هيزم بار الاغ مى كرد تا آن را فروخته و مخارج زندگى خود را تاءمين كند، در عين نماز صبح را در مسجد مى گذاشت و مشغول تدريس مى شد مانند درياى بى پايان بود.مرحوم شيخ حر عاملى در كتاب امل الامل مى نويسد در كتابخانه او دو هزار جلد كتاب يافتند كه دويست جلد آن به خط او بود كه قسمتى از تاءليفات خود وى و قسمتى آثار ديگران بود.(115)