سيد ابوطالب مجتهد قائينى فرزند سيد ابوتراب دانشمندى است گرانقدر كه در همه زمينه هاى علوم اسلامى متبحر و فقيه صاحب نظر و هم مرد ميدان عمل و داراى رياست دينى و دنيوى بوده در سال 1293 جهت انجام فريضه حج بيت الله الحرام عازم بود كه در 6 شوال همان سال در شهر كراچى توسط ايادى امير علم خان در سن 63سالگى به شهادت رسيد و مرقدش در همان شهر كراچى در پاكستان مى باشد.جمعى از مورخان جريان قتل رسيد را به مباحثات وى با ملا شمس ارتباط داده اند و مى نويسند آيت الله مرحوم سيد ابوطالب در نجف اشرف بر كتاب مفتى هرات كه عليه شيعه نوشته بود رد مى نوشت و نام آن را ماهى الضلالة و الغوايه گذاشت اين امر موجب ناراحتى متعصبين و گمراهان گرديد، كينه از ايشان در دل گرفته ودر صدد قتل آن مرد بزرگ بر آمدند.مرحوم شيخ آقا بزرگ به نقل از فردوس التواريخ نوشته است : مناظره اى بين ايشان و خان ملاخان مفتى هرات رخ داد و اين امر موجب شهادت وى گرديد.ولى آقاى سيد محسن سعيد زاده نويسنده كتاب بزرگان قائن نوشته است چون سيد ابوطالب با آن روحيه و اعتقادات نمى توانست با دستگاه ظلم و ستم امير علم خان سوم حاكم قائن همكارى داشته باشد و در قبال او موضع گيرى نمود لذا مامورين امير علم آن عالم جليل القدر را در سفر حج در كراچى ترور كردند. (315)