مرحوم آيت الله شهيد سيد عبدالحسين دستغيب اعلى الله مقامه فرموده است : يكى از اهل علم نجف براى من نقل كرد: روزى در بازار حراجى مى كردند يكى از فضلاى محترم از مدرسين صاحب عنوان نجف را ديدم آمده و قابلمه اى كه زير بغلش بود بيرون آورد و در معرض حراج گذاشت ، من از يك گوشه اى تماشا مى كردم ديدم اين جناب مدرس فاضل محترم قابلمه را داد به آن حراجى و گفت : حراج كن آن هم حراج كرد و فروخت به قيمت نيم روپيه يا يك روپيه و آن پول را داد به او و آن آقاى محترم پول را گرفت و رفت من خودم را به او رساندم سلام و احترام كردم ديدم با كمال بشاشت مثل حالات هميشگى بدون هيچ تغيير حالى كه با من صحبت كرد، گفتم ، كار رسيده به جائى كه شما قابلمه خانه تان را آورده ايد بفروشيد، خنديد و فرمود: هيچ پيشامد سختى نداشتيم قابلمه را دادم پولش را مى دهم نان مى خرم طورى نشده است دو سال استفاده پخت از آن كرديم امروز هم استفاده نان بعد هم هر چه خدا داد.(112)