مولف كتاب منتخب التواريخ است مى گويد: در بلخ مقبره اى است كه معروف است به مزار شريف و برخى از اهالى بلخ اعتقادشان اين است كه قبر مقدس حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام است و مدارك اين اشتباه چنانچه جناب آقا سيد محمد نائب كليد دار نجف اشرف پسر مرحوم آقا سيد حميد رفيعى از براى من نقل كرد آنست كه فرمود:در نجف اشرف كتابى ديدم در دست يكى از علما و در آن نوشته بود: يك نفر از امراى بلخ مبتلا شد به مرض درد مفاصل و هر چه نزد اطبا معالجه كرد علاج نشد تا آنكه بالاخره متوسل به حضرت رسول خدا صلى الله عليه و آله شد شب آن حضرت را در خواب ديد كه فرمود: دواى درد تو ماليدن روغن لا ولا است از خواب بيدار شد اطبا راطلبيد و گفت : روغن لا ولا چه روغنى است ؟ همه گفتند نمى دانيم بعد علماى اهل تسنن را طلبيد و از آنها سوال كرد آنها هم گفتند نمى دانيم .به وزيرش گفت : آيا در اطراف مملكت عالمى هست كه ما از او سوال نكرده باشيم ؟ وزير گفت : بلى يك عالمى هست رافضى است ، امير امر كرد او را حاضر كردند چون از او سوال كردند آن عالم شيعى گفت : روغن لا ولا روغن زيتون است . گفتند: به چه دليل ؟ گفت : به دليل آنكه خداوند در قرآن در سوره نور و در آيه نور... فرموده است : شجرة مباركة زيتونة لا شرقية و لا غربية ، امير روغن را ماليد و درد مفاصلش خوب شد...بركت وجود آن عالم شيعه و دلائلى كه براى حقانيت شيعه بيان كرد آن امير شيعه شد و به آن عالم علاقه زيادى پيدا كرد و احسان و اكرام زيادى به او نمود و آن عالم اسمش على بود و اسم پدرش ابى طالب بود. و به او مى گفتند على بن ابى طالب و چون از دنيا رفت و او را در همين موضع دفع كردند امير بلخ بر سر قبر او بقعه و بارگاه ساخت و موقوفاتى قرار داد و بعدا معروف شد به قبر على بن ابى طالب . (396)
لطفا منتظر باشید ...
