لله بن طاهر (ذواليمينين ) فضل بن شاذان نيشابورى را تبعيد كرد، ولى مدتى بعد او را برگردانيد و از تاليفات او جويا شد، و دستور داد تا آن تاليفات را براى وى بنويسند. فضل رووس مسائل اعتقادى از توحيد و عدل و مانند آن را براى او نوشت . و چون به نظر عبدالله بن طاهر رسانيد گفت : اين قدر كافى نيست مى خواهم اعتقاد تو را درباره خلفاى نخستين بدانم . فضل گفت : ابوبكر را دوست دارم ولى از عمر بيزارم .عبدالله گفت : چرا از عمر بيزارى ؟ فضل گفت : به خاطر اينكه عباس (عموى پيامبر) را از شورا بيرون كرد!اين جواب لطيف كه متضمن خوشايند بنى عباس بود موجب شد كه از كه از دست آن جبار نجات يابد. (385)