حاج سيد محسن فرزند سيد مرتضى از علماى ابرار و اخيار تهران بود و داراى علم و تقوا و حسن اخلاق و در قضاء حوائج مردم بسيار ساعى و ضرب المثل بود و پس از برادرش آقا سيد جعفر امامت مسجد جامع سيد عزيز الله را داشت و رياست و مرجعيت بازار با او بود تا اينكه در سال 1335 قمرى در فتنه مشروطه شهيد جنازه اش به مشهد مقدس حمل و در دارالسياده رضوى دفن گرديد.مرحوم آيت الله حاج شيخ مرتضى آشتيانى مى فرمود: پس از شهادت آن مرحوم او را در خواب ديدم كه از حرم بيرون آمده به طرف مقبره خودش مى رفت متوجه شدم كه از دنيا رفته است پس سوى او رفته و در بغلم گرفتم و گفتم : آقاى سيد محسن از اوضاع قبر و برزخت برايم بگو اول امتناع كرد ولى من او را قسم به حضرت رضا دادم و گفتم تا نگوئى رهايت نمى كنم آن وقت تبسمى كرده گفت : فى روح ريحان و جنة و نعيم و رضوان گفتم :مرا چگونه مى بينى ؟ گفت : هر كس متوسلو متمسك به ذيل عنايت اين خانواده يعنى اهل بيت و محمد آل محمد عليهم السلام باشد چنين است يعنى در روح و ريحان و بهشت و نعمت و خشنودى خدا خواهد بود. گفتم : با اين مقام آرزوئى دارى ؟ گفت : آرى ميخواهم خدا مرا به دنيا برگرداند تا سعى در قضاء حوائج بندگان خدا كنم كه هيچ عملى به اندازه قضاى حوائج برادران ارزش ندارد. (288)
لطفا منتظر باشید ...
