• اگر نه باده غم دل ز ياد ما ببرد
  اگر نه عقل به مستى فروکشد لنگر
  فغان که با همه کس غايبانه باخت فلک
  گذار بر ظلمات است خضر راهى کو
  دل ضعيفم از آن مي کشد به طرف چمن
  طبيب عشق منم باده ده که اين معجون
  بسوخت حافظ و کس حال او به يار نگفت
  مگر نسيم پيامى خداى را ببرد
  


• نهيب حادثه بنياد ما ز جا ببرد
  چگونه کشتى از اين ورطه بلا ببرد
  که کس نبود که دستى از اين دغا ببرد
  مباد کتش محرومى آب ما ببرد
  که جان ز مرگ به بيمارى صبا ببرد
  فراغت آرد و انديشه خطا ببرد
  مگر نسيم پيامى خداى را ببرد
  مگر نسيم پيامى خداى را ببرد