به دور لاله قدح گير و بي ريا مي باش نگويمت که همه ساله مى پرستى کن چو پير سالک عشقت به مى حواله کند گرت هواست که چون جم به سر غيب رسى چو غنچه گر چه فروبستگيست کار جهان وفا مجوى ز کس ور سخن نمي شنوى مريد طاعت بيگانگان مشو حافظ ولى معاشر رندان پارسا مي باش به بوى گل نفسى همدم صبا مي باش سه ماه مى خور و نه ماه پارسا مي باش بنوش و منتظر رحمت خدا مي باش بيا و همدم جام جهان نما مي باش تو همچو باد بهارى گره گشا مي باش به هرزه طالب سيمرغ و کيميا مي باش ولى معاشر رندان پارسا مي باش ولى معاشر رندان پارسا مي باش