• ساقى بيا که يار ز رخ پرده برگرفت
  آن شمع سرگرفته دگر چهره برفروخت
  آن عشوه داد عشق که مفتى ز ره برفت
  زنهار از آن عبارت شيرين دلفريب
  بار غمى که خاطر ما خسته کرده بود
  هر سروقد که بر مه و خور حسن مي فروخت
  زين قصه هفت گنبد افلاک پرصداست
  حافظ تو اين سخن ز که آموختى که بخت
  تعويذ کرد شعر تو را و به زر گرفت
  


• کار چراغ خلوتيان باز درگرفت
  وين پير سالخورده جوانى ز سر گرفت
  وان لطف کرد دوست که دشمن حذر گرفت
  گويى که پسته تو سخن در شکر گرفت
  عيسى دمى خدا بفرستاد و برگرفت
  چون تو درآمدى پى کارى دگر گرفت
  کوته نظر ببين که سخن مختصر گرفت
  تعويذ کرد شعر تو را و به زر گرفت
  تعويذ کرد شعر تو را و به زر گرفت