• خيال روى تو چون بگذرد به گلشن چشم
  سزاى تکيه گهت منظرى نمي بينم
  بيا که لعل و گهر در نثار مقدم تو
  سحر سرشک روانم سر خرابى داشت
  نخست روز که ديدم رخ تو دل مي گفت
  به بوى مژده وصل تو تا سحر شب دوش
  به مردمى که دل دردمند حافظ را
  مزن به ناوک دلدوز مردم افکن چشم
  


• دل از پى نظر آيد به سوى روزن چشم
  منم ز عالم و اين گوشه معين چشم
  ز گنج خانه دل مي کشم به روزن چشم
  گرم نه خون جگر مي گرفت دامن چشم
  اگر رسد خللى خون من به گردن چشم
  به راه باد نهادم چراغ روشن چشم
  مزن به ناوک دلدوز مردم افکن چشم
  مزن به ناوک دلدوز مردم افکن چشم