غزلیات نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

غزلیات - نسخه متنی

شمس الدین محمد حافظ شیرازی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید



  • غم زمانه که هيچش کران نمي بينم
    به ترک خدمت پير مغان نخواهم گفت
    ز آفتاب قدح ارتفاع عيش بگير
    نشان اهل خدا عاشقيست با خود دار
    بدين دو ديده حيران من هزار افسوس
    قد تو تا بشد از جويبار ديده من
    در اين خمار کسم جرعه اى نمي بخشد
    نشان موى ميانش که دل در او بستم
    من و سفينه حافظ که جز در اين دريا
    بضاعت سخن درفشان نمي بينم

  • دواش جز مى چون ارغوان نمي بينم
    چرا که مصلحت خود در آن نمي بينم
    چرا که طالع وقت آن چنان نمي بينم
    که در مشايخ شهر اين نشان نمي بينم
    که با دو آينه رويش عيان نمي بينم
    به جاى سرو جز آب روان نمي بينم
    ببين که اهل دلى در ميان نمي بينم
    ز من مپرس که خود در ميان نمي بينم
    بضاعت سخن درفشان نمي بينم
    بضاعت سخن درفشان نمي بينم


/ 496