حكمت 353 - ترجمه منظوم نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه منظوم نهج البلاغه - نسخه متنی

حمید قاضی خاکیاسری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید




  • بنحوى كه در حالت مخبرى
    گمان نكوئى بر آن مى برى



  • گمان نكوئى بر آن مى برى
    گمان نكوئى بر آن مى برى



حكمت 353





  • هر آنگه، ترا، بر خداوندگار
    نما... ابتدا... با سلام و درود
    سپس حاجتت را ز پروردگار
    ازيرا خدا، ارحم و اكرم است
    از اينكه دو حاجت، از او در جهان
    يكى را، روا، و دگر را، روا
    نسازد بدرد و نبخشد دوا



  • فتد حاجتى، دركش روزگار
    به پيغمبرش، در جهان وجود
    طلب كن، كه سازد ترا رستگار
    ببخشندگى، اعظم و افخم است
    شود خواهش اندر عيان و نهان
    نسازد بدرد و نبخشد دوا
    نسازد بدرد و نبخشد دوا



حكمت 354





  • هر آنكس كه بر عرض و ناموس خويش
    ببايد ستيزه گرى را رها
    نمايد بتدبير و عقل و دها



  • كند بخل و همراز و مانوس خويش
    نمايد بتدبير و عقل و دها
    نمايد بتدبير و عقل و دها



حكمت 355





  • همانا كه از حمق و نابخردى
    كه پيش از بهاران امكان، شتاب
    و سستى پس از كسب پرواى كار
    زبونى عقل است و بى اعتبار



  • تباهى فكر است و خوى ددى
    نمودن بكارى و عزم صواب
    زبونى عقل است و بى اعتبار
    زبونى عقل است و بى اعتبار



حكمت 356





  • مپرس، زانچه، هرگز نيايد فرود
    در آنچه كه هست و بجا و بناست
    براى تو شغلى و كارى بپاست



  • نگردد منقش بلوح وجود
    براى تو شغلى و كارى بپاست
    براى تو شغلى و كارى بپاست



/ 135