حكمت 144 - ترجمه منظوم نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه منظوم نهج البلاغه - نسخه متنی

حمید قاضی خاکیاسری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حكمت 144





  • براى هر آنچه كه آيد به پيش
    هر آنچه كه برگشت و رجعت نمود
    همانند آنست كه هرگز نبود



  • بود سير ادبارى و، افت و ريش
    همانند آنست كه هرگز نبود
    همانند آنست كه هرگز نبود



حكمت 145





  • همانا كه پيروزى و افتخار
    و گرچه بر او، روزگار و زمان
    درازا كشد در مسيل دمان



  • نگردد جدا از كف بردبار
    درازا كشد در مسيل دمان
    درازا كشد در مسيل دمان



حكمت 146





  • كسيكه بكار گروهى رضاست
    بود مثل آنكه بكسب امل
    در آن كارشان بود و همراهشان
    هر آن كس كه كار كثيف و پلشت
    بود از برايش، دو جرم و گناه
    نخستين: گناه عمل كردنش
    دوم: جرم شاد و رضا بودنش
    مخالف بامر قضا بودنش



  • كه ناقض بفرمان و امر قضاست
    بهمراه ايشان نموده عمل
    هوادار و مشتاق گمراهشان
    نمايد بدنيا و در سير و گشت
    تباهى و فرسايش و رنج و آه
    كه افتد چو قلاده بر گردنش
    مخالف بامر قضا بودنش
    مخالف بامر قضا بودنش



حكمت 147





  • باوتاد پيمان و قول و قرار
    بجان و دل و ديده و ايده، چنگ
    زنيد و شوند پى افتان ننگ



  • وفاى بعهد و ضمان و مدار
    زنيد و شوند پى افتان ننگ
    زنيد و شوند پى افتان ننگ



حكمت 148





  • همانا بدور جهان بر شما
    اطاعت، بشخصى و فرماندهى
    كه بر جهل و ناآشنا، ماندنش
    بتعذير و در عذرى و اعتذار
    نئيد و بهانه، نيابد بكار



  • بجان باد و تاكيد و فرمان ما
    زعيم و جلودار و ساماندهى
    براه و روال و دل افسردنش
    نئيد و بهانه، نيابد بكار
    نئيد و بهانه، نيابد بكار



/ 135