حكمت 288 - ترجمه منظوم نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه منظوم نهج البلاغه - نسخه متنی

حمید قاضی خاکیاسری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید




  • و آن دشمنانت، بتو، دشمنند
    بدل، يار و همكار بدخواه تو
    بجانند و سدى، سر راه تو



  • براى رفيق تو اهريمنند
    بجانند و سدى، سر راه تو
    بجانند و سدى، سر راه تو



حكمت 288





  • امام، بر كسى، ديده افكند و ديد
    پى آنكه بر دشمن خود، شكنج
    بجان خود آسيب و رنج و زيان
    بگفتش، تو چون آنكسى، در روال
    كه بر خود كند نيزه اى را فرو
    كشد، تا كسيكه بود پشت او



  • كه از بهر خود، درد و غم ميخريد
    رساند بماتم سراى، سپنج
    بلا مى رساند و گزند عيان
    بكارى و خواهان وزر و وبال
    كشد، تا كسيكه بود پشت او
    كشد، تا كسيكه بود پشت او



حكمت 289





  • چه بى حد و اندازه اندرز و پند
    پذيرندگانش، چه كسر و كمند
    در آغوش اندوه و رنج و غمند



  • و فور است و گنجينه ى سودمند
    در آغوش اندوه و رنج و غمند
    در آغوش اندوه و رنج و غمند



حكمت 290





  • هر آن كس كه در كينه و دشمنى
    نموده پلشتى و وزر و گناه
    كسيكه كند در عمل كوتهى
    شود فرد مظلوم و بيحال و زار
    كسيكه نمايد نزاع و ستيز
    نباشد توانش كه پرهيزگار
    بسعى و عمل باشد و رستگار



  • كند پافشارى و اهريمنى
    كمر بسته بر جرم و گم كرده راه
    فتد در وبال و چه ى گمرهى
    پريشان و مفلوك و خوار و نزار
    شود در جدال و فرار و گريز
    بسعى و عمل باشد و رستگار
    بسعى و عمل باشد و رستگار



حكمت 291





  • گناهى، مرا، شرمسار و پريش
    كه جستم، پس از ارتكابش، مجال
    گزارم دو ركعت نماز و نياز
    و از ذات حق، با دل و جان و لب
    كنم رستگارى خود را طلب



  • نكرده ملول و گرفتار خويش
    به اندازه ايكه به تسكين حال
    به درگاه بخشنده ى چاره ساز
    كنم رستگارى خود را طلب
    كنم رستگارى خود را طلب



/ 135