19. تمجيد از سخاوت شاهزاده
پادشاهى از دنيا رفت و ملك و گنج فراوانى نصيب فرزندش شد، شاهزاده دست كرم و سخاوت گشود و به سپاهيان و ملت، نعمت فراوان بخشيد:
نياسايد مشام از طبله (85) عود
بزرگى بايدت بخشندگى كن
كه دانه تا نيفشانى نرود(86)
بر آتش نه كه چون عنبر ببويد
كه دانه تا نيفشانى نرود(86)
كه دانه تا نيفشانى نرود(86)
اگر گنجى كنى بر عاميان بخش
چرا نستانى از هر يك جوى سيم
كه گرد آيد تو را هر وقت گنجى (87)
رسد هر كد خدايى را برنجى
كه گرد آيد تو را هر وقت گنجى (87)
كه گرد آيد تو را هر وقت گنجى (87)
قارون هلاك شد كه چهل خانه گنج داشت
نوشيروان نمرد كه نام نكو گذاشت.
نوشيروان نمرد كه نام نكو گذاشت.
نوشيروان نمرد كه نام نكو گذاشت.