39. دورى از پرچانگى
گروهى از حكيمان فرزانه به درگاه انوشيروان آمدند و درباره موضوع مهمى به گفتگو پرداختند، ولى بوذرجمهر(بزرگمهر)كه برجسته ترين فرد حكيمان بود، خاموشى نشسته بود حرفى نمى زد.حاضران به او گفتند: «چرا در اين بحث و گفتگو با ما سخن نمى گويى»بوذرجمهر پاسخ داد: وزيران همانند پزشكان هستند، پزشك جز به بيمار دارو ندهد وقتى كه من مىبينم راءى شما درست است، سخن گفتن درباره آن، از حكمت و راستكارى دور است:
چو كارى بى فضول من بر آيد
و گر بينم كه نابينا و چاه است
اگر خاموش بنشينم گناه است
مرا در وى سخن گفتن نشايد(131)
اگر خاموش بنشينم گناه است
اگر خاموش بنشينم گناه است