60. پند لقمان حكيم

كاروانى تجارتى از سرزمين يونان عبور مىكرد و همراهشان كالاهاى گرانبها و بسيارى بود. رهزنان غارتگر به آنها حمله كردند و همه اموال كاروانيان را غارت نمودند. بازرگان به گريه و زارى افتادند و خدا و پيامبرش را واسطه قرار دادند تا رهزنان به آنها رحم كنند، ولى رهزنان به گريه و زارى آنها اعتنا ننمودند.

لقمان حكيم در ميان آن كاروان بود. يكى از افراد كاروان به او گفت: «اين رهزنان را موعظه و نصيحت كن، بلكه مقدارى از اموال ما را به ما پس دهند، زيرا حيف است كه آن همه كالا تباه گردد.»

لقمان گفت: «سخنان حكيمانه به ايشان گفتن حيف است.»

سپس گفت: «جرم از طرف ما است» (ما گنهكاريم كه اكنون گرفتار كيفر آن شده ايم. اگر اين بازرگانان پولدار، كمك به بينوايان مىكردند، بلا از آنها رفع مىشد.)