27. آهى كه خرمن هستى ظالمى را خاكستر كرد

در زمانهاى قديم، حاكم ظالمى بود كه هيزم كارگرهاى فقير را به بهاى اندك مىخريد و آن را به قيمت زياد به ثروتمندان مىفروخت. صاحبدلى (يكى از اهل باطن) از نزديك او عبور كرد و به او گفت:

حاكم ظالم از نصيحت آن صاحبدل، رنجيده خاطر شد و چهره در هم كشيد و به او بى اعتنايى كرد، تا اينكه يك شب آتش آشپزخانه به انبار هيزم اوفتاد و همه دارايى او سوخت و به خاكستر مبدل شد.

از قضا روزگار، همان صاحبدل روزى از نزد آن حاكم عبور مىكرد، شنيد حاكم مىگويد: «نمى دانم اين آتش از كجا به سراى من افتاد؟»

به او گفت: «اين آتش از دل فقيران به سراى تو افتاد.» (يعنى آه دل تهى دستان رنجديده، خرمن هستى تو را بر باد داد.»

و بر روى تاج كيخسرو (فرزند سياوش، شاه باستانى) چنين نوشته بود: