هذا كتاب موسوم بنهج البلاغة بسم اللّه الرّحمن الرّحيم أمّا بعد حمد الله الّذي جعل الحمد ثمناً لنعمائه، و معاذا من بلائه، و وسيلا إلى جنانه، و سببا لزيادة إحسانه. (1) و الصلاة على رسوله نبي الرحمة، و إمام الأئمة، و سراج الأمة، المنتجب من طينة الكرم، و سلالة المجد الأقدم، و مغرس الفخار المعرق، و فرع العلاء المثمر المورق. (2) و على أهل بيته مصابيح الظّلم، و عصم الأمم، و منار الدّين الواضحة، و مثاقيل الفضل الراجحة. صلى اللّه عليهم أجمعين، صلاة تكون إزاء لفضلهم، و مكافة [به نام خداى بخشاينده مهربان] پس از حمد خدا آنك گردانيد ستايش را بها براى نعمتهاى او، و پناهگاه از آزمايش او، و پيوستگى و نزديكى جستن و ابهشت او، و سبب گردانيدن براى زيادتى نيكويى او. (1) و درود بر فرستاده او كه پيغمبر رحمت است، و پيشواى امامان، و چراغ امّت است و گروهان، و برگزيده است از سرشت و خلقت كرم و بزرگى، و بيرون كشيده بزرگى پيشترين، و جاى نشاندن نازشهاى استوار، و شاخ بلندى ميوه دهنده برگ آورنده. (2) و بر اهل بيت او كه چراغهاى تاريكىاند، و نگهدارنده گروهاناند، و علم و نشان طاعت روشنى دهنده، و جاى گرانىهاى زيادتى چميده و ميل كننده، و درود و تحيّت خدا برايشان باد همه، درودى كه باشد برابر مر فضل ايشان را، و پاداش كردار ايشان، و پسنده مر پاكى اصل ايشان و فرع ايشان، مادام
لطفا منتظر باشید ...
