180- و من كلام له عليه السلام فى ذم اصحابه - نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6 جلد 1

و توجل القلوب من مخافته. (2)

180- و من كلام له عليه السلام فى ذم اصحابه

أحمد اللّه على ما قضى من أمر، و قدّر من فعل، و على ما ابتلاني بكم أيّتها الفرقة الّتي إذا أمرت لم تطع، و إذا دعوت لم تجب (1) و إن أمهلتم خضتم، و إن حوربتم خرتم. و إن اجتمع النّاس على إمام طعنتم، و إن أجبتم إلى مشاقّة نكصتم. (2) لا أبا و ترسند دل‏ها از ترس‏هاى او. (2) 180- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است‏] در ذمّ اصحاب او حمد گويم خدا را بر آنچه حكم كرد از [هر] امرى، و تقدير كرد از [هر] فعلى، و بر آن چه [كه‏] مبتلا كرد مرا به شما اى گروه جماعت: آنك چون امر كنم طاعت نداريد، و چون بخوانم جواب ندهيد (1) و اگر مهلت دهند شما را شروع كنيد [به نافرمانى‏]، و اگر حرب كنند با شما سست شويد، و اگر جمع شوند مردمان بر امامى عيب كنيد شما، و اگر اجابت كنند شما را وا مخالفت [و حرب‏] باز گرديد. (2) پدر مباد مر غير شما را چه منتظر مى‏باشيد