أوصيكم، أيّها النّاس، بتقوى اللّه و كثرة حمده على آلائه إليكم، و نعمائه عليكم، و بلائه لديكم. فكم خصّكم بنعمة، و تدارككم برحمة أعورتم له فستركم، و تعرّضتم لأخذه فأمهلكم. (1) و أوصيكم بذكر الموت و إقلال الغفلة عنه. و كيف غفلتكم عمّا ليس يغفلكم، و طمعكم فيمن ليس يمهلكم (2) فكفى واعظا 188- [و از خطبههاى آن حضرت (عليه السلام) است] وصيّت مىكنم شما را اى مردمان به پرهيزگارى خدا، و [به] بسيارى حمد و شكر او بر نعمتهاى او [كه مىرسند] به شما، و نعمتهاى او [كه واقع شدهاند] بر شما، و [به آزمايش او از] كردار نيك [و بد] او [كه] نزديك شما [است]، پس چندا كه خاص كرد شما را به نعمتى، و دريافت شما را به رحمتى، برهنه و ظاهر عورت شديد براى او [، يعنى به معاصى و فساد پرداختيد]، پس بپوشانيد شما را، و شروع كرديد شما [به فساد از] براى فرا گرفتن او مر شما را پس زمان داد شما را. (1) وصيّت مىكنم شما را بياد كردن مرگ، و كم كردن [و] برداشتن غفلت از او- مرگ- و چه گونه باشد غافل شدن شما از آنچه [كه] نيست كه غافل شود از شما، و طمع كردن شما در آنچه كه نيست كه مهلت دهد شما را (2) پس پسنده
لطفا منتظر باشید ...
