جعل لكم أسماعا لتعي ما عناها، و أبصارا لتجلو عن عشاها، و أشلاء جامعة لأعضائها، ملائمة لأحنائها، خوش كرد كسب پنهانى، و عمارت كرد بازگشتن جاى [را]، و نگه داشت و يارى خواست توشه را براى روز كوچ خود و روى راه خود، و جهت حال حاجت خود، و جايگاه احتياج خود، و مقدّم داشت عمل صالح خود را براى سراى اقامت [خود]. (15) [پس] پرهيزيد از خداى [اى] بندگان خدا، جهت و روى آنچه بيافريد شما را براى آن، و حذر كنيد از او حقّيّت آنچه حذر نمود شما را از عقوبت [ذات] او، و سزاوار شويد و مستحقّ از او آنچه بساخت براى شما، به راست كردن وعده براى راستى وعدهگاه او، و پرهيزيدن از ترس بازگشت [به سوى] او. (16) [بخشى از اين خطبه در بيان خلقت ابدان و ذكر نعمتهاى الهى است] بيافريد مر شما را گوشها تا ياد [و] فرا گيريد آن چه [كه] مهّم باشد آن را، و [بيافريد] چشمهايى تا باز برد از [شما] شب كورى [جهالت] آن [را]، و [بيافريد جسدها را كه]